{Zamykając oczami matka wpatruje się w gwiazdy. Jej serce jest pełen marzeń o jej rodzinie. Ona marzy, by być lepszą, by ich napełnić szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Te marzenia są ciekawe, bo dają jej wytrwałość na nowy tygodzień.
Tajemnice snu, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych tajemnic.
Światło łamie się na cieniu _obietnicy_ śnienia, a szept wiatru _niosą_ piosenki.
W_tej_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W zagaszeniu nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest czas, kiedy zostajemy przypomnieć.
Ogrody naszymi uczuciami.
To czas, kiedy głosy przeszłości rozbudzają w duchach.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest opiekunką, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie lękliwe - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- leczenie
- wiedza
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc świecił jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy migotały jak gwiazdy.
- czuła się jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- przez jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka